Σε «Ζακλίν ντε Ρομιγί» μετονομάζεται η πλατεία Θησείου,με απόφαση του Δήμου Αθηναίων

Η πλατεία Θησείου θα μετονομαστεί σε πλατεία «Ζακλίν ντε Ρομιγί», προς τιμήν της σπουδαίας γαλλιδας ελληνίστριας. Η απόφαση έχει ήδη ληφθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων. Τα δε μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου έδωσαν την Τρίτη το πράσινο φως στην τοποθέτηση τριών σύγχρονων αναθηματικών στηλών στο διαμορφωμένο χώρο που σχηματίζεται στη συμβολή των οδών Ηρακλειδών, Νηλέως, Αποστόλου Παύλου και Ακάµαντος, γνωστού ως πλατεία Θησείου. Οι τρεις στήλες από άσπρο μάρμαρο, που θα γειτνιάζουν με τον αρχαιολογικό χώρο της Αγοράς (νότια του Ναού του Ηφαίστου) και θα στηρίζονται σε μαρμάρινη βάση -συνεπώς δεν θα χρειαστεί κανενός είδους εκσκαφή- δεν προβλημάτισαν το Συμβούλιο, που έδωσε ομόφωνα τη θετική γνωμοδότησή του.

Οι στήλες, έργο του καταξιωμένου Τήνιου γλύπτη Δημήτρη Σκαλκώτου, θα φέρουν εγχάρακτες επιγραφές -στα ελληνικά και στα γαλλικά- με αποσπάσματα από το έργο της σπουδαίας Γαλλίδας φιλολόγου, που μελέτησε όσο λίγοι την ελληνική γραμματεία της κλασικής αρχαιότητας και ειδικά τον Θουκυδίδη.

Η Ζακλίν ντε Ρομιγί γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1913 στην πόλη Σαρτρ. Ο Εβραίος πατέρας της σκοτώθηκε στο μέτωπο όταν η Ζακλίν ήταν ενός έτους. Τη μεγάλωσε η μητέρα της, μυθιστοριογράφος.

Η Ζακλίν ντε Ρομιγί σπούδασε Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά στο Lycee Moliere. Σε ηλικία μόλις 17 ετών, το 1933, γίνεται η πρώτη γυναίκα υποψήφια στο Concours General της Γαλλίας (γενικές εξετάσεις για αριστούχους), ύστερα η πρώτη γυναίκα καθηγητής στο περίφημο College de France και η δεύτερη γυναίκα ακαδημαϊκός στη Γαλλική Ακαδημία, μετά την Μαργκερίτ Γιουρσενάρ.

Μεταφράστρια των Ελλήνων κλασικών στα γαλλικά η Ζακλίν ντε Ρομιγί, δημοσίευσε πλήθος μελετών για την αρχαία ελληνική γραμματεία και ιστορία ενώ δίδαξε ως καθηγήτρια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στα πανεπιστήμια της Λιλ, της Σορβόνης και στο College de France.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της διατέλεσε διδάκτωρ σε μερικά από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, ανάμεσα στα οποία αυτά της Οξφόρδης, των Αθηνών, του Δουβλίνου, του Μόντρεαλ και του Γέιλ.

Το 1995 της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε πρέσβειρα του Ελληνισμού.

Πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου 2010 σε ηλικία 97 ετών.