- Του Κωστα Ονισενκο, Η Καθημερινή, 15/5/2011
«Το πρόβλημα ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες» μας λέει η σεβάσμια στα χρόνια κυρία, ενώ κάθεται σε μια πολυθρόνα του σπιτιού της, το οποίο βρίσκεται κοντά στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, της «επίμαχης» γειτονιάς των αντιθέσεων και των εντάσεων. «Είναι ένας άνθρωπος, αλλοδαπός, που έχει κατασκηνώσει έξω από την εκκλησία και δεν λέει να φύγει. Δεν ξέρω, μάλλον είναι άρρωστος αλλά το πρόβλημα είναι άλλο, δεν πλένεται, κάνει τις σωματικές του ανάγκες εκεί που κάθεται. Κάποιοι του δίνουν φαγητό. Εμείς του λέμε να φύγει αλλά αυτός ούτε που καταλαβαίνει ελληνικά. Φοβόμαστε τις αρρώστιες, μην πάθουμε τίποτα». Η ίδια, χαμηλώνει τον ήχο της τηλεόρασης και προχωρά στο τμήμα της ιστορίας της, μέσα από το οποίο εκπέμπεται ένα αληθινό όσο και επικίνδυνο συστατικό της αθηναϊκής καθημερινότητας. Ατομα μοναχικά, «ανυπεράσπιστα», ξορκίζουν τους φόβους τους ζητώντας βοήθεια από πρόθυμους συμπαραστάτες, αυτόκλητους «υπερασπιστές» της δημόσιας τάξης και ασφάλειας... Να τι λέει στην «K» η γηραιά κυρία, προς προβληματισμό, μεταξύ άλλων, όλων των ιθυνόντων αυτές τις πολύπλοκες ημέρες.
«Απευθύνθηκα στην αστυνομία ζητώντας βοήθεια. Εκεί μου είπαν ότι αρμόδιος είναι ο δήμος, καθώς δεν πρόκειται για κάποιο έγκλημα. Στο τηλεφωνικό κέντρο του δήμου με παρέπεμψαν στο κέντρο αστέγων του ίδιου φορέα. Από εκεί μου απάντησαν ότι περιθάλπουν μόνο Ελληνες και μου έδωσαν τηλέφωνο από κάποια μη κυβερνητική οργάνωση που ασχολείται με τους μετανάστες. Η κοπέλα με την οποία μίλησα μου είπε να δώσω στον άστεγο το τηλέφωνο της οργάνωσης για να επικοινωνήσει ο ίδιος. Μα πώς να γίνει αυτό, της εξήγησα, αφού ούτε εμείς δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί του αφού δεν ξέρει ελληνικά. Δεν ήξερε τι να μου απαντήσει. Αφού δεν ήξερα κάποια άλλη αρμόδια υπηρεσία πήρα στη... Χρυσή Αυγή. Είπαν ότι κάτι θα κάνουν» καταλήγει δυναμώνοντας ξανά -μάλλον όχι τυχαία- την ένταση της τηλεόρασης όπου δύο πολιτικοί αλληλοεπιρρίπτουν ευθύνες για την κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, την εγκληματικότητα, τους λαθρομετανάστες, σαν να θέλει να αιτιολογήσει την «ακραία επιλογή της».
Είναι ένα φαινόμενο που, επιπρόσθετα, πρέπει να αφυπνίσει, τη συντεταγμένη Πολιτεία. Είναι μια πραγματικότητα. Κάποιοι Αθηναίοι, κυρίως κάτοικοι του πολύπαθου έκτου δημοτικού διαμερίσματος (βλ. Αγιος Παντελεήμονας και πέριξ) ψήφισαν Χρυσή Αυγή στις περασμένες δημοτικές εκλογές. Σήμερα, κάποιοι από αυτούς, η πλειονότητα ηλικιωμένοι, ζητούν από την ίδια οργάνωση να... εγγυηθεί(!) για την ασφάλειά τους που πλήττεται από το κύμα της ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας. Οι ίδιοι φωνάζουν ότι δεν είναι ρατσιστές, ούτε νοσταλγοί άλλων καθεστώτων, απλώς κανείς άλλος δεν ασχολείται με τα προβλήματά τους εδώ και χρόνια, ούτε είδαν κάποια λύση. «Τρέμουμε, κύριε, να βγούμε από το σπίτι μας, δεν είναι άδικο;».
Πρόσθετο στοιχείο προβληματισμού: «Κάθε μέρα μας παίρνουν δεκάδες άτομα από όλη την Αθήνα και ζητάνε βοήθεια για τα δικά τους θέματα. Κάποιοι από αυτούς μας λένε ότι η ίδια η αστυνομία τους έστειλε σε εμάς καθώς αδυνατεί να λύσει το πρόβλημά τους» υποστηρίζει το στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Παναγιώταρος, ο οποίος εξηγεί ότι η οργάνωση συνεργάζεται με «επιτροπές πολιτών» σε Αγιο Παντελεήμονα, Αττική, Ομόνοια, Πατήσια, Κυψέλη, Βοτανικό, Κολωνό, πλ. Βικτωρίας κ.α. Ο ίδιος αναφέρει ότι μέλη της οργάνωσης τυχαίνει να είναι και μέλη των επιτροπών, καθώς και οι ίδιοι ζουν στις συγκεκριμένες περιοχές.
«Αυτές οι επιτροπές απειλούν και βιαιοπραγούν σε βάρος των μεταναστών και όσων δεν συμφωνούν με τις ακραίες θέσεις που εκφράζουν οι ίδιοι» αντιτείνει μέλος αριστερής οργάνωσης και κάτοικος του Αγίου Παντελεήμονα φωτογραφίζοντας τους δεκάδες ξυλοδαρμούς αλλοδαπών από «αγνώστους» κοντά στον Αγ. Παντελεήμονα και την πλ. Αττικής. Οι επιθέσεις είναι «ορφανές» και ανεξιχνίαστες. Οι περισσότεροι πολίτες με τους οποίους μίλησε η «Κ» δηλώνουν αντίθετοι με τη βία. «Αλλά κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους» λένε. Με την κουβέντα θυμούνται τις ληστείες, τις κλοπές που ζουν τα τελευταία χρόνια, τα βάζουν με το κράτος. Μην κρυβόμαστε. Αυτές τις ώρες, στις γειτονιές, από ανθρώπους «που δεν φαντάζεσαι» ακούς πολύ βαριές κουβέντες. Αυτή η πραγματικότητα δεν πρέπει να υποτιμηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου