Ενας ποδηλάτης απολαμβάνει την ερημιά της λεωφόρου Αμαλίας μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων. Πίσω από την επιφανειακή γαλήνη της «άδειας πόλης» πολλά και σημαντικά συνέβαιναν στο σώμα της αυγουστιάτικης Αθήνας, που θα τα συναντήσουμε μπροστά μας.
Ο διπλά παράξενος Αύγουστος της Αθήνας
- Του Δημητρη Pηγοπουλου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 19/8/2012
Απόψε το βράδυ εκπνέει η κατ’ εξοχήν πιο «άδεια» εβδομάδα της Αθήνας. Αν την περάσατε στα όρια του Λεκανοπεδίου και δεν την «εκμεταλλευτήκατε» επαρκώς, λυπάμαι: από το μεσημέρι στα διόδια της Ελευσίνας και των Αφιδνών θα σχηματίζονται οι πρώτες ουρές. Το λιμάνι του Πειραιά, όταν θα καταφθάνουν τρία και τέσσερα πλοία μαζί, θα είναι μια κόλαση. Χιλιάδες επιβάτες θα συνωστίζονται στις αποβάθρες του ηλεκτρικού και στην πιάτσα των ταξί. Από αύριο θα τους συναντήσετε ξανά στις γνωστές τοποθεσίες: στο ασανσέρ (που συνηθίσατε να βρίσκεται στον δικό σας όροφο επειδή ήσασταν ο μόνος που το χρησιμοποιούσε), στο σούπερ μάρκετ, στη βόλτα με τον σκύλο, στα βαγόνια του μετρό. Πριν κοιμηθείτε, ρίξτε μια τελευταία ματιά από το μπαλκόνι σας. Και αποχαιρετήστε, όσο μελαγχολικά θέλετε, το θέαμα των άδειων θέσεων στάθμευσης. Απόψε είναι το τελευταίο βράδυ που ο μύθος της αυγουστιάτικης Αθήνας έχει κάποιο νόημα.
