Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κεραμεικός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κεραμεικός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Η Ιερά Οδός στον Κεραμεικό

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΑΝΟΥΔΟΥ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 6.02.2014
O Κεραμεικός χωρίστηκε στα δύο με την ανέγερση του Θεμιστόκλειου Τείχους.

Αν και κατασκευάστηκε βιαστικά το 478 π.Χ., αμέσως μετά την αποχώρηση των Περσών και υπό την απειλή της επίθεσης των Σπαρτιατών, το τμήμα του Θεμιστόκλειου Τείχους που διατρέχει τον Κεραμεικό περιλάμβανε δύο μνημειώδη πυλαία οικοδομήματα, από όπου διέρχονταν οι μεγάλοι δρόμοι της αρχαίας πόλης: το περίφημο Δίπυλον, σημείο αφετηρίας της πομπής των Παναθηναίων, και την Ιερά Πύλη, από όπου εγκατέλειπε την αστική περιοχή ο ποταμός Ηριδανός και ξεκινούσε η Ιερά Οδός με κατάληξη την Ελευσίνα. Σήμερα, η προέκταση της Ιεράς Οδού σώζεται εντός του αρχαιολογικού χώρου του Κεραμεικού, είναι όμως «αόρατη» για τους επισκέπτες, καθώς το συγκεκριμένο, μικρό τμήμα του χώρου στην πλευρά της οδού Ερμού δεν έχει ακόμα ανασκαφεί.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Καρύτση - Κεραμεικός βράδυ, με τα πόδια...

Δημητρης Ρηγοπουλος, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 24/3/2012
Την περασμένη Κυριακή, πριν ακριβώς από μία εβδομάδα, βρέθηκα μπροστά σε ένα «νέου τύπου» για τα αθηναϊκά δεδομένα δίλημμα. Εφευγα από την πλατεία Καρύτση με κατεύθυνση ένα εστιατόριο του Κεραμεικού. Πριν από τρία ή τέσσερα χρόνια, δεν θα το είχα σκεφτεί καθόλου. Ο καιρός ήταν ήπια χειμωνιάτικος, αλλά στον αέρα μπορούσες να μυρίσεις την άνοιξη. Είχα χρόνο, θα περπατούσα.

Στην Αθήνα του 2012, παλιές, αυτοματοποιημένες σκέψεις δεν είναι καλός οδηγός. Ο δρόμος με έβγαλε στην οδό Σοφοκλέους, έξω από το ιστορικό κτίριο του Χρηματιστηρίου. Μουσικές από ένα στέκι της περιοχής έκαναν ακόμη πιο έντονη την αίσθηση της ερημιάς γιατί ακριβώς δεν υπήρχε τίποτε άλλο να ακούσεις, το πολύ πολύ το αγκομαχητό κάποιου απορριμματοφόρου. Κατηφόρισα μέχρι την Αθηνάς και η λογική υπαγόρευε να συνεχίσω τον δρόμο μου για να βγω στην Πειραιώς και μετά να περάσω απέναντι προς Μεταξουργείο και Κεραμεικό. Μπροστά μου απλωνόταν το άδειο ποτάμι της Σοφοκλέους.