ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ
Τoυ Δημητρη Αμοργιανιωτη*Η Καθημερινή, 01/09/2012
Με ενδιαφέρον παρακολουθώ από τις αρχές του Αυγούστου τη φιλότιμη προσπάθεια των μέσων ενημέρωσης να παρουσιάσουν μια εικόνα απότομης βελτίωσης του επιπέδου διαβίωσης στο κέντρο της Αθήνας μετά την έναρξη της αστυνομικής επιχείρησης με την αντιφατική ονομασία «Ξένιος Ζευς». Με το ίδιο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον ακούω και διαβάζω τη διατύπωση εξόχως αρνητικών απόψεων για την κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο, εκ μέρους ανθρώπων που διαμένουν μόνιμα στα προάστια και έρχονται περιστασιακά μόνο σε επαφή με αυτό. Και οι δύο θεωρήσεις κινούνται στα δύο άκρα της υπερβολής. Κατ’ αρχάς, είναι αδύνατο να υπάρξει μια ενιαία ή έστω ομοιογενής περιγραφή εντυπώσεων από το κέντρο της Αθήνας. Την ίδια στιγμή που ορισμένες περιοχές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα υποβάθμισης, άλλες αναδύονται ως ελκυστικοί προορισμοί διασκέδασης (άξονες Αιόλου - Κολοκοτρώνη). Ακόμα και το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων οφείλεται σε διαφορετικούς λόγους ανάλογα με την περιοχή (εγκληματικότητα που συνδέεται με την παρουσία μεταναστών, εμπόριο ναρκωτικών, πορείες και βανδαλισμοί).