Της Μαριλης Mαργωμενου, Η Καθημερινή, 30/12/2010
Δεν είναι εύκολο να το εντοπίσετε. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι επισκέπτες της πλατείας Συντάγματος είθισται να το ρωτούν «μα πού είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο;» ενώ στέκονται τρία μέτρα μακριά απ’ τη ρίζα του. Βλέπετε, στην Αθήνα των φετινών, μελαγχολικών γιορτών, το χριστουγεννιάτικο δέντρο καταργήθηκε. Στη θέση του, ο δήμαρχος λάνσαρε ένα κυπαρίσσι στολισμένο με μοβ λαμπάκια. Κι έτσι, για μια ακόμη χρονιά, η ιστορία του δέντρου της Αθήνας μοιάζει να ευθυγραμμίζεται με τις ιστορίες που ζουν οι άνθρωποι που περνούν από δίπλα του: οι δημότες της πόλης των Αθηνών.
Γιατί στην πραγματικότητα, πάντα η Αθήνα είχε ένα δέντρο στα μέτρα της. Τον παλιό εκείνο τον καιρό, που η πόλη φιλοδοξούσε να δοξαστεί στα πέρατα του κόσμου, στο Σύνταγμα ο Δ. Αβραμόπουλος είχε στήσει αυτό που του άρεσε να αποκαλεί «το ψηλότερο δέντρο της Ευρώπης». Τι κι αν ο Θ. Πάγκαλος, που τότε ήταν στην αντιπολίτευση, υπομειδιούσε ρωτώντας «πώς είναι δυνατόν να περηφανεύεται για ένα δέντρο που δεν είναι δέντρο;».
Ο κ. Αβραμόπουλος με τα 60 χιλιόμετρα γιρλάντας και τα 100.000 λαμπιόνια πάνω στους αλουμινένιους σωλήνες που υποδύονταν το δέντρο, κατάφερε πράγματι να δοξαστεί στα πέρατα του κόσμου. Αν όχι στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι, σίγουρα στο Κουρδιστάν, την Αλβανία, και το Πακιστάν. Βλέπετε, τη χαρούμενη εκείνη εποχή, οι μετανάστες στη χώρα μας δεν είχαν ακόμη δικτυωθεί εορταστικώς, κι έτσι τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς το δέντρο του κ. Αβραμόπουλου γινόταν το κέντρο μιας μικρής Βαβέλ: στη μέση ένας τραγουδιστής, και γύρω γύρω οι απόκληροι των Αθηνών να παλεύουν ποιος θα πρωτοσκαρφαλώσει στα φυσικά δέντρα της πλατείας, μήπως και δει τον τραγουδιστή…
Κι ύστερα, ο κ. Αβραμόπουλος μεταφυτεύτηκε στη Ρηγίλλης, και τη θέση του στη δημαρχιακή γλάστρα πήρε η Ντόρα Μπακογιάννη. Εκεί κάπου ξεκίνησε το επόμενο χριστουγεννιάτικο έπος, που θα μπορούσε να έχει τίτλο «απ’ τα ξωτικά στα τρωκτικά». Καθώς η Αθήνα περνούσε ανέφελες χριστουγεννιάτικες μέρες, η δήμαρχος απέσυρε το ενδιαφέρον της για το δέντρο, και εγκαινίασε τη «Ζαχαρούπολη» στο Σύνταγμα, με τα σπιτάκια - ζαχαροπλαστεία στα οποία τριγυρνούσαν παιδάκια μεταμφιεσμένα σε ξωτικά. Και στο εσωτερικό των μικρών σπιτιών, περίμεναν τα τρωκτικά: στη «Ζαχαρούπολη», μια σοκολάτα κόστιζε 26 ευρώ κι ένα ζαχαρωτό 34! Κι έτσι, σα να επρόκειτο για παραμύθι με ήρωες εφοριακούς, την παραμονή Πρωτοχρονιάς έκαναν απόβαση τα κλιμάκια του υπουργείου Ανάπτυξης κι αντί για ευχές και δώρα μοίρασαν σε κάθε απατηλό Ζαχαρο-πωλητή κι από ένα πρόστιμο για αισχροκέρδεια...
Αλλά ακόμη κι έτσι, οι Αθηναίοι θα προτιμούσαν να ξαναζήσουν αυτόν τον εορτασμό, παρά εκείνον που τους ξημέρωνε μαζί με το όχι και τόσο ευτυχές έτος 2008. Βλέπετε, το δέντρο του 2008 στο Σύνταγμα πέρασε τα πάνδεινα: πρώτα το έκαψαν οι αντιεξουσιαστές, ύστερα οι πολίτες το στόλισαν με σκουπίδια και άλλα εορταστικά κατάλοιπα, και στο τέλος το κύκλωσαν οι άνδρες των ΜΑΤ, που επί ένα δεκαπενθήμερο το φυλούσαν μέρα - νύχτα με τα κράνη τους να κάνουν μοναδικό χριστουγεννιάτικο εφέ, σα γιγαντιαίες χριστουγεννιάτικες μπάλες. Στην επαναστατημένη Αθήνα εκείνου του Δεκέμβρη ο Νικήτας Κακλαμάνης έγινε ο πρώτος δήμαρχος που άναψε το δέντρο της πόλης δύο φορές - κι αυτό χωρίς να υπολογίσουμε την τρίτη φορά που το «άναψαν» διά της μεθόδου της μολότοφ οι κουκουλοφόροι νεαροί.
Μετά απ’ αυτό τον εορτασμό, ποιος να το έλεγε πως το χριστουγεννιάτικο δέντρο της Αθήνας που άντεξε τόσες κακουχίες δύο χρόνια μετά θα φυλλορροούσε μαζί με τις ψήφους του Νικήτα Κακλαμάνη; Γιατί μπορεί ο απερχόμενος δήμαρχος πέρυσι με σαρδόνιο χαμόγελο να έλεγε στον κ. Σαμαρά «και το επόμενο δέντρο εγώ θα το ανάψω!», αλλά με το που άνοιξαν οι κάλπες και τον τσουρούφλισε η δυναμική του κ. Καμίνη, ο δήμαρχος έπαθε ό,τι και το πελεκούδι της παροιμίας. Και καθώς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, απ’ την καμένη γούνα του «άρπαξε» και το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης.
Κι έτσι κάπως, δεκαπέντε χρόνια μετά το «ψηλότερο δέντρο της Ευρώπης», η Αθήνα κατέληξε να φωταγωγήσει φέτος το «ψηλότερο φυσικό δέντρο της πλατείας». Αλλά βέβαια, όλα είναι σχετικά. Το δέντρο της Αθήνας είναι τόσο ψηλό όσ
Και μπορεί το αισθητικό αποτέλεσμα να μοιάζει περισσότερο με γιορτινό ντεκόρ σε επαρχιακό νεκροταφείο, αλλά καλά είναι να θυμόμαστε πως αν δεν υπήρχε στο Σύνταγμα το συγκεκριμένο κυπαρίσσι, το αμέσως «ψηλότερο φυσικό δέντρο της πλατείας» θα ήταν ο κοκοφοίνικας απέναντι απ’ τη Μεγάλη Βρετανία. Τον οποίο πιθανόν να στολίσουμε σε κάποια άλλα Χριστούγεννα, πολλές δεκαετίες μετά: τότε που σύμφωνα με τις προβλέψεις των οικονομολόγων, η Αθήνα θα (ξανα)γίνει Saint Tropez των Βαλκανίων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου