Η μεγάλη ευκαιρία για μια νέα εικόνα της πόλης

Οι περιοχές του Φαληρικού Ορμου και του Ελληνικού είναι συνδεδεμένες και η αξιοποίηση δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο σ’ αυτές

• Του Ανδρεα Διγενη*Η Καθημερινή, 9/9/2012

Η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου αποτελεί ευκαιρία για παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας που θα καθορίσουν τη «νέα εικόνα» της Αθήνας και τη σχέση της πόλης με το θαλάσσιο μέτωπο, που για πρώτη φορά τέθηκε με την πολεοδομική του διάσταση από τον αλησμόνητο αρχιτέκτονα Γιώργο Κανδύλη. Τα ακίνητα προς αξιοποίηση κατά μήκος του Φαληρικού Μετώπου είναι εκτάσεις μεγάλες, αποσυνδεδεμένες και απομονωμένες από τον πολεοδομικό ιστό, όπως η περιοχή του πρώην αεροδρομίου (Ελληνικό) και η περιοχή του Φαληρικού Ορμου, η οποία προέκυψε από προσχώσεις τη δεκαετία του ’70, δημιουργώντας μία απομονωμένη έκταση περίπου 700 στρεμμάτων, μεταξύ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας και της Μαρίνας Φλοίσβου, όπου σε ένα μέρος της έκτασης αυτής χωροθετήθηκαν οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις για τους Αγώνες του 2004.

«Μέτοικος» στις παράλληλες πραγματικότητες μιας ανεξιχνίαστης πόλης

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ

• Του Κωστα Πασχαλιδη*Η Καθημερινή, 9/9/2012

Μεγάλωσα στον νότο της κεντρικής Αθήνας, στον Νέο Κόσμο. Μια γειτονιά που ήταν παγκοσμίως άγνωστη στα άχαρα χρόνια της εφηβείας μου, στο 1980 τόσο. Η γειτονική Νέα Σμύρνη τα είχε όλα. Ο Νέος Κόσμος είχε μόνο γκαράζ, λαστιχάδικα αυτοκινήτων, στενούς δρόμους και φασαριόζους ανθρώπους. Τις Κυριακές ήσαν όλοι στα μπαλκόνια γύρω από ένα τεράστιο οικογενειακό τραπέζι και το Πάσχα μύριζε τσίκνα σε κάθε στενό και στέναζε από κλαρίνα, γραμμένα σε εξηντάρα κασέτα. «Εμείς δεν είμαστε για εδώ, εμείς θα κάνουμε καριέρα στον Νέο Κόσμο», λέγαμε με τον Δημητράκη, τον συμμαθητή μου εν είδει δελφικού γρίφου, ορεγόμενοι την Αμερική. Εκείνος μετακόμισε τελικά στη Νέα Σμύρνη κι εγώ στα Εξάρχεια.

Οι μεγάλοι «μικροί» μιας ποδοσφαιρούπολης

Στην πρωτεύουσα υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που ζει στη σκιά των «μεγάλων» και ονειρεύεται να μεγαλώσει κι αυτός

• Του Δημητρη Ρηγοπουλου, Η Καθημερινή, 01/09/2012

Oταν ένας δωδεκάχρονος απευθύνει την πολύ αυθόρμητη και αθώα ερώτηση σε έναν άλλον δωδεκάχρονο «τι ομάδα είσαι;» (πρωτογενής εκδήλωση προεφηβικής κοινωνικοποίησης) τα κλάσματα δευτερολέπτου που μεσολαβούν μέχρι την απάντηση αναπτύσσουν μια απροσδιόριστη δυναμική για την εξέλιξη της σχέσης των δύο συμμαθητών και τη μετέπειτα θέση τους στο σχολικό μικρόκοσμο. Συνήθως η απάντηση είναι κάπως βαρετή, κυρίως αν μεγαλώνεις στην Αθήνα: Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ. Η παντοκρατορία του πρώην ΠΟΚ συμπιέζει την ποικιλομορφία του αθηναϊκού ποδοσφαιρικού χάρτη. Αλλά δεν είναι για θάνατο: στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες οι μεγάλες ομάδες κερδίζουν τη μερίδα του λέοντος στις οπαδικές προτιμήσεις. Η Αθήνα είναι μια από τις πιο «πλούσιες» ποδοσφαιρικά πόλεις της Ευρώπης με πολλές από τις ομάδες της να έχουν έντονη παρουσία στις μεγάλες κατηγορίες. Κάποια στιγμή στη δεκαετία του ’90 φθάσαμε στο σημείο οι μισές ομάδες της πρώτης εθνικής κατηγορίας (σημερινής Σούπερ Λιγκ) να έχουν έδρα στο Λεκανοπέδιο: οι τρεις του πρώην ΠΟΚ, ο Πανιώνιος, ο Ιωνικός, η Χαλκηδόνα, το Αιγάλεω και η Προοδευτική.

Το κέντρο μετά τον «Ξένιο Δία»: ούτε παράδεισος, ούτε κόλαση

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ

Τoυ Δημητρη Αμοργιανιωτη*Η Καθημερινή, 01/09/2012

Με ενδιαφέρον παρακολουθώ από τις αρχές του Αυγούστου τη φιλότιμη προσπάθεια των μέσων ενημέρωσης να παρουσιάσουν μια εικόνα απότομης βελτίωσης του επιπέδου διαβίωσης στο κέντρο της Αθήνας μετά την έναρξη της αστυνομικής επιχείρησης με την αντιφατική ονομασία «Ξένιος Ζευς». Με το ίδιο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον ακούω και διαβάζω τη διατύπωση εξόχως αρνητικών απόψεων για την κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο, εκ μέρους ανθρώπων που διαμένουν μόνιμα στα προάστια και έρχονται περιστασιακά μόνο σε επαφή με αυτό. Και οι δύο θεωρήσεις κινούνται στα δύο άκρα της υπερβολής. Κατ’ αρχάς, είναι αδύνατο να υπάρξει μια ενιαία ή έστω ομοιογενής περιγραφή εντυπώσεων από το κέντρο της Αθήνας. Την ίδια στιγμή που ορισμένες περιοχές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα υποβάθμισης, άλλες αναδύονται ως ελκυστικοί προορισμοί διασκέδασης (άξονες Αιόλου - Κολοκοτρώνη). Ακόμα και το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων οφείλεται σε διαφορετικούς λόγους ανάλογα με την περιοχή (εγκληματικότητα που συνδέεται με την παρουσία μεταναστών, εμπόριο ναρκωτικών, πορείες και βανδαλισμοί).